SENİNLE ZAMAN
Seninle zaman bir pamukhelva
Çocuklugumdan kalan.
Bir sabunköpügü
Uçurmaya doyamadigim
Bozulmasina kiyamadigim...
Seninle zaman bir öksüz masal,
Vuslata bir türlü ulasamayan.
Zaman;dünyadaki en tatli bal,
Dudaklarinin kivrimindan damlayan.
Ve bir ilahi sarki zaman
Rüzgarin agaçlarla söyledigi;
Sevdandir aslinda yüregimde çagildayan,
Sah damarimin bile bilmedigi...
İnce belli küçük bardaktaki çay.
Soğuk bir kış günü
Buharıyla yüzümü, camıyla elimi
Dokunuşuyla içimi ısıttığım...
Seninle zaman çözülememiş
Herkesin peşinden koştuğu tatlı bir sır.
Bir efsane , bir masal , bir hazine.
Bir bülbül ki hasret kalmış güle,
Vuslata erince şakır ha şakır....
Ne yazık tüm bu masalsı gizemine,
Asırlık çınarların özlemine,
Ve aşkın tüm güzelliklerine rağmen
Zamanı seninle yaşamak varken
Hüzünlü bir zamansızlık ötesinden,
Haykırıyorsun bana:
"Kayiptir zamani geriye dönüslerin,
Uzun bir yolculuktur ayrilik,
Gidesim gelmez....
Ne zaman yitirdigimi bilmedigim sarkilarim
Çagirir simdi uzaklardan
Hüzünlendirir beni zamansizlik....
|
