|
|
 |
♥ Yüregimde Menba-i Aşk... Sevgilim...
Seyr-ü lahzada;
dipsiz enginlere gözlerim dalar
gökyüzünde uçan turnalarda bir telaş bir melâl
çok uzaklarda alev alev kızıl top
ve yaslı bir bulut yanar
zikre bürünür ruhum olur ayan,
her kanat cırpışımda asumân
iliklerime kadar, mavi tülden kor yağar
bast-ı zaman; sana uçarım
tutuşur kanatlarım
yüregimde tiz bir sızı, bin figân irkilirim
küllerimden aşka susamış bir kaknüs dogar
her figânımda; tekrar tekrar dirilirim
inat ettin sen; çekip gittin ya
bir lâtif gül goncası kokladığım zamandasın
gül-i ranâ şebnemlerimi ıslak gözyaşlarıma karıştırdım
yağmurun sesinde usulca kemâl-e erdi özlemlerim
bir buğu oldu dudaklarımda senin y/adın
ruhumda en koyu en derin halvet;
cüş olan duygularımda, sakladığımsın
ömrümün ummanında yalnız sen!
sensin firûze edasında yüzen
hayatımı zehir ettim ben, ya sen?
beyan oldu, meyl etti beyza düşlerime
n'olursun inat etme, 'saydam' ulvi düşlerime gel
eman vermedin; oysa inatla ben seni bekledim
ecel gibi silinmez yazğımsın
coştukça aşkla fıskiyeler
yüreğimde ''Menba-i Aşk'' sevgilim...
Aklın yetmediginde; cevabım yürek yelkeninde
Acıların yerine, sevinçler tekerrür etse; ahh keşke...
Etme gümân; bir anlık vermedim megil, ölümüne!
Ben seni bir gün degil; ömürlük sevdim... Sevgilim...
|
|
 |
|
|
|
