KELIMELER... KELIMELER...

Yarida kalmis asklarinin hesaplari icinde
Denizlere acildi icimizden biri
Nicin gittigini söylemeden.
Doyulmamis arzularla doluydu yelkenleri.
Yipranmis kelimlerin verdigi güvenden,
Bulacak saniyordu yenilikleri.

Her an bir yeni su vardi,
Her yeni suda bir yeni an.
Deniz, dalgalariyla gösteriyordu disindan
Yasananla düsünülenler arasindaki farki.
Bitmiyordu köpüklerle renkle
Bir baska damlada, bir baska isikta baslamadan.

Gözlerin önünde bir oyun, ardinda bir oyun.
Disinda ne varsa yeni, ne varsa gercek.
Yeni manzaralarla gelen yeni duygular
Hani, eski kelimelerle olmasa
Insanin ömrünce devam edecek.
Gözlerin önünde bir oyun, ardinda bir oyun.

Anladi, ölmekle yasamanin birlestigi noktada
Yeni rüzgarlarla esen yeni korkulara
Yeniliklerini bagislamayan kelimelerin
Nasil düsman siginaklar halinde direndigini.

Anladi, bütün olmuslarla olanlarin
Ve bütün olacaklarin
O kelimelerin icinde
Kendisine varmadan eskidigini