- ♥ H a z â n





- ♥ H a z â n


Nâmeler sözlerimde, çağıl çağıl çağlardı;
Alıp götürsün beni, nazlı Hazân Mevsim'i.
Yakıcı közlerinde, hıçkırarak ağlardı;
Alıp götürsün beni, nazlı Hazân Mevsim'i.

Hülyâlı gözlerimde, aşk cümbüşümüz vardı;
Sensizlik bir fırtına, yapraklarım sarardı!
Esti gönül evime, bak gözlerim karardı!
Alıp götürsün beni, nazlı Hazân Mevsim'i.

Özlemler yol alırken, dökülür kuru gâzel;
Sarı hâzan yapragı, içli hülyâlı güzel!
Son/bah/âr'da gizlidir, ölüm ebet ve ezel;
Alıp götürsün beni, nazlı Hazân Mevsim'i.

Ukba`da seyrederim, nur ışıgında nakış;
Sevenin sevgilide, kalbine dolan bakış.
Dünyadan akar gider, nurlu yol nurlu akış;
Alıp götürsün beni, nazlı Hazân Mevsim'i.

Özlemin kor ediyor, gel gönül tahtıma gir;
Kıvrım kıvrım akıyor, sana dogru bu nehir!
Gel ömür tükenmeden, vuslatım ol panzehir.
Alıp götürsün beni, nazlı Hazân Mevsim'i.

Agzına kadar dolu, hasretinle bu yürek;
Yaralı yüregime, efsûnlu aşkın gerek!
Yâldîzlı düşlerime, dolanmasın engerek!
Alıp götürsün beni nazlı Hazân Mevsim'i.

Yankılar bağırıyor, ah dipsiz kuyularda!
Kirpigim kirpigine, hasrettir uykularda!
Yapraklar dökülüyor, benligim kuşkularda!
Alıp götürsün beni, nazlı Hazân Mevsim'i.

Yüregim daralıyor, sarmalıyor c/esâret;
Onulmuyor yaralar, doluyor bak nedâmet!
Seni seven yüreğe, yüreğimi davet et!
Alıp götürsün beni, nazlı Hazân Mevsim'i...